สายพันธุ์-รูปร่างหน้าตา (Species of Pomeranian)

ประวัติสายพันธุ์ ปอมเมอเรเนียน

    ปอมเมอเรเนียนสืบเชื้อสายมาจากสุนัขลากเลื่อนแถบไอซ์แลนด์และแลปแลนด์ อาจจะสงสัยว่าเป็นสุนัขลากเลื่อนแต่ทำไมตัวกะจึ๋งเดียว อาจเป็นเพราะว่าได้มีการพัฒนาสายพันธุ์ให้กลายเป็นสุนัขขนาดเล็ก เพื่อเลี้ยงเอาไว้เป็นเพื่อนมากกว่าจะเอาไว้ใช้งาน เพราะจริงๆแล้วปอมเมอเรเนียนตัวใหญ่ๆ สามารถใช้เป็นสุนัขเฝ้าฝูงแกะยังได้ แถมยังมีหลักฐานว่าตอนแรกๆ ที่มาถึงอังกฤษ (ราวกลางศตวรรษที่๑๙) พ่อพันธุ์แม่พันธุ์บางตัวหนักถึง ๓๐ ปอนด์ แลดูคล้าย German wolf spitz ทั้งขนาด ลักษณะขน รวมทั้งสีขนด้วย เดิมคนทั่วไปไม่ค่อยรู้จักปอมเมอเรเนียนกันนักจนกระทั่งปีค.ศ.๑๘๗๐ Kennel Club แห่ง อังกฤษได้เปิดตัวแนะนำสุนัขพันธุ์นี้ และยิ่งดังใหญ่เมื่อปีค.ศ.๑๘๘๘ ควีนวิคตอเรียแห่งอังกฤษเกิดไปตกหลุมรักมันเข้าที่ ยุโรป ถึงกับพากลับมาที่อังกฤษด้วย ในสมัยนั้นสาวๆ  มักเลียนแบบแฟชั่นและกิจกรรมจากราชสำนัก การเลี้ยงปอมเมอเรเนียน จึงแพร่ขยายออกไปอย่างกว้างขวาง 

รูปร่าง - หน้าตา

     น้ำหนักเฉลีย 3-7ปอนด์ (1.4-3.2 กิโลกรัม) อ้างอิงจากมาตรฐาน AKC ปอมเมอเรเนียนเป็นสายพันธุ์ที่เล็กที่สุดในแถบเหนือ ศรีษะของปอมเมอเรเนียนเป็นลักษณะพิเศษของสายพันธุ์และต้องพลิกกลับขึ้นไปบนหลังและแบนสูง ปอมเมอเรเนียนมีชื่อเสียงที่ขนของมัน มันมีขนสองชั้น ชั้นใต้และชั้นบน ขั้นแรกจะหนานุ่มและฟูฟ่อง ส่วนขั้นที่สองจะยาวและตรงและหยาบ ชั้นข้างใต้จะผลัดขนปีละครั้งสำหรับตัวผู้ และตัวเมียที่สมบูรณ์ในระหว่างการผสมพันธุ์ ออกลูก และช่วงที่มันเครียด
    ตามมาตรฐานของ AKC ปอมเมอเรเนียนมีสอบสามสีหรือสีที่ผสมกันได้แก่ black, black&tan, blue, blue&tan, chocolate, choccolate&tan, cream, cream sable, orange, orange sable,
 red, red sable และ sable สุนัขที่มีตั้งแต่สองสีขึ้นไปจะเรียกว่า "Parti-color" และ AKC ก็ยังนับอีกห้าสีอย่างไม่เป็นทางการโดยมีสี Beaver,Brindle,Chocolate Sable,White และ Wolf Sable
    มาตรฐานนี้ยังสื่อไปให้เห็นซึ่งการแสดงออกถึงความแสนรู้ แสดงให้เห็นว่า ปอมเมอเรเนียนนั้นมีลักษณะนิสัยที่ตื่นตัวและประพฤติตัวอย่างเหมาะสม ลักษณะนิสัยที่ตื่นตัวของปอมเมอเรเนียนทำให้มันเป็นสุดยอดของสุนัขเฝ้าบ้าน

มาตรฐานสายพันธุ์

    ขนาด - น้ำหนักของปอมฯ โดยเฉลี่ยแล้วจะหนักประมาณ 3-7 ปอนด์ แต่ขนาดที่ดีสำหรับการประกวดนั้นควรหนักประมาณ 4-6 ปอนด์ ถ้าสุนัขหนักมากกว่าหรือน้อยกว่าที่กำหนดไว้ถือว่าผิดมาตรฐาน รูปร่างของสุนัขมีความสำคัญกว่าขนาดของสุนัข ช่วงตั้งแต่หน้าอกจนถึงสะโพกจะสั้นกว่าหรือเท่ากับส่วนสูงตั้งแต่ช่วงไหล่จนถึงพื้น กระดูกมีขนาดปานกลาง

    ศีรษะ - ขนาดของหัวต้องได้สัดส่วนกับลำตัว ช่วงปาก สั้นตรง หน้าูคล้ายกับสุนัขจิ้งจอก หัวกระโหลกเป็ด ช่วงบนของหัวกะโหลดจะกลมเล็กน้อย แต่ไม่โหนกนูน ถ้ามองจากด้านล่างและด้านข้างแล้วจะต้องเห็นหูที่มีขนาดเล็กอยู่ในตำแหน่งที่สูง และตั้งตรง รูปร่างปากจะมีลักษณะคล้ายรูปลิ้ม เส้นที่ลากจากจมูกไปถึงจุดหัก จะต้องอยู่ตรงกลางระหว่างตาทั้งสองข้างและหูทั้งสองข้าง ตามีสีดำสนิท สดใส ขนาดปานกลาง คล้ายเมล็ดอัลมอนด์ สีของจมูกและขอบตาด้างดำสนิท ยกเว้นปอมฯ สีน้ำตาล และ Blue ฟันต้องขบกันสนิท

    ฟัน - ฟันมีลักษณะแบบขบกรรไกร

    ปาก - ริมฝีปากดำ กระชับ กระบอกปากเล็ก

    ตา - ตาสีดำเป็นประกายใส ดวงตาไม่กลม

    หู - หูเล็ก มีลักษณะเป็นสามเหลี่ยม

    จมูก - จมูกสีดำ

    คอ - คอค่อนข้างสั้น ตั้งอยู่บนไหล่ ทำให้ช่วงคอตั้งสูง แลสง่างาม ช่วงหลังสั้น มีระดับของเส้นหลัง หางตำแหน่งที่สูง 
วางราบตรงอยู่บนหลัง

    อก - อกกลม ลึกกำลังดี

    ลำตัว - ลำตัวด้านหน้า ไหล่จะต้องมีการลาดเอียงลาดลงเพียงพอ เพื่อให้สามารถชูคอและหัวได้สูง และสง่างาม ความยาวของช่วงไหล่และขาตอนบนต้องเท่ากัน ขาหน้าต้องตรงและขนานกับ ความยาวตั้งแต่ไหล่จนถึงข้อศอกต้องมีความยาวเท่ากับข้อศอกถถึงพื้น ขาต้องตรงและแข็งแรง ไม่เอียงเข้าหรือเอียงออก
    ลำตัวอด้านหลัง ได้สัดส่วนกับลำตัวส่วนหน้า ตำแหน่งของหางจะต้องอยู่เหนือสะโพกค่อนมาทางด้านหน้าต้นขา ต้องมีกล้ามเนื้อแข็งแรงปานกลาง และมีส่วนหน้าของขาหลัง มีมุม ที่โค้งงอพอสมควรรับกับส่วนน่องต้องตั้งฉากกับพื้น ถ้ามองจากด้านหลังขาทั้ง2 ข้างต้องตรงและขนานกัน เท้ามีลักษณะโค้งมนกระชับ ไม่เอียง สนุขต้องยืนอยู่ที่ปลายเท้า นิ้วติ่ง ถ้ามีควรตัดออก

    ขาหน้า - ไหล่เอนไปด้านหลังเล็กน้อย ขายาวกำลังพอดี แข็งแรงมีสมดุล

    ขาหลัง - ต้นขาแข็งแรง ท่อนขาตรงไปยังข้อเท้า เคลื่อนไหวคล่องแคล่ว

    หาง - ตั้งสูงม้วนไปยังกางหลัง ร่าเริง

    ขน - ปอมเมอเรเนียน มีขน2ชั้น คือ ขนชั้นนอก ต้องยาวเป็นประกายหยาบกร้าน ขนชั้นในที่หนาแน่นข่วยพยุงขนชั้นนอดให้ฟูไม่ลู่ เหยียดตรง ขนจะต้องหนาแน่นตั้งแต่ช่วงคอ หน้าอก ช่วงไหล่ด้านหน้า ขนช่วงหัวและขาจะแน่นแต่สั้นกว่าขนช่วงลำตัว ขนหางยาว หยาบและเหยียดตรง การตัดตแ่งเล็มขนให้ดูสวยงามและเรียบร้อยไม่ถือเป็นข้อผิด

สุขภาพ

    ปอมเมอเรนียนโดยทั่วไปจะแข็งแรงและทรหด และมีสายพันธุ์ที่อายุยืน มักจะมีอายุตั้งแต่ 12-14 ปีโดยประมาณ ปัญหาที่มักพบบ่อยคือโรคหัวใจ สามารถเกิดขึ้นได้และกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับปอมเมอเรเนียน ตาแห้ง,ท่อน้ำตาผิดปกติ และโรคต้อซึ่งสามารถเกิดขึ้นในวัยเด็กและบ่อยครั้งที่ทำให้ตาบอด โรคผิวหนังอักเสบเกิดขึ้นค่อนข้างบ่อยโดยเฉพาะการแพ้ ปัญหาอื่นๆ ที่มักจะเปิดเป็นประจำรวมไปถึง Hypothyrodism,Epilepsy เป็นบางโอกาศ ็Hydrocephalus สามารถเกิดขึ้นในผอมเมอเรเนียนตอนยังเล็กๆ ปอมเมอเรเนียนเหมือนกับสายพันธุ์ทอยอื่นๆ คือจะมีแนวโน้มที่มีฟันไม่ดีและการจามเข้าอย่างต่อเนื่องไม่เป็นอันตราย

นิสัย - อารมณ์

    ปอมเมอเรเนียนไม่ช่สุนัขประเภทเก็บเนื้อเก็บตัว หากแต่ชอบแสดงออก ฉลาดเฉลียว ร่าเริง ซื้อสัตย์ รักเจ้าของ ขี้ประจบ แต่เป็นสุนัขที่ค่อนข้างตกใจง่าย เห่าเก่ง ยิ่งตัวเล็กยิ่งเห่าเก่ง ทำให้เหมาะที่จะเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนหรือจะเลี้ยงไว้ประกวดก็ได้ ในการประกวด สุนัขจะต้องมีลักษณะดังที่กล่าวมาข้างต้นทุกประการ 

---